Jakk Goodday on Nostr: การชี้นิ้วออก vs. ...

การชี้นิ้วออก vs. การชี้นิ้วเข้า

เราอาจเคยได้ยินว่า “อย่าชี้นิ้วโทษคนอื่น” หรือ “อย่าชี้นิ้วเข้าหาตัวเองมากเกินไป”

แต่ในความเป็นจริง การชี้นิ้วออก และการชี้นิ้วเข้า ไม่ได้เป็นเรื่องของ “ผิด” หรือ “ถูก” เพียงอย่างเดียว

มันเป็นเครื่องมือที่ใช้ได้ในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน

การชี้นิ้วออก >> มองออกไปนอกตัวเอง

“ทำไมพนักงานไม่ขยัน? องค์กรต้องจัดการให้ดีกว่านี้!”

“ก็เพราะสังคมมันเป็นแบบนี้ไง ฉันถึงไม่มีโอกาส”

✅ ใช้เพื่อระบุปัญหาภายนอกที่อาจต้องเปลี่ยนแปลง
✅ กระตุ้นให้เกิดความรับผิดชอบร่วมกันในระดับสังคม องค์กร หรือระบบ

❌ ถ้าหมกมุ่นกับการชี้นิ้วออกมากเกินไป อาจทำให้เราติดอยู่กับ mindset ของ “เหยื่อ”
❌ อาจเป็นการผลักภาระให้คนอื่นรับผิดชอบ โดยไม่พยายามแก้ไขจากฝั่งตัวเอง

การชี้นิ้วเข้า >> หันกลับมามองตัวเอง

“ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าถูกเอาเปรียบตลอด? หรือฉันไม่ได้ตั้งขอบเขตให้ชัดเจน?”

“ฉันบ่นว่าเพื่อนร่วมงานไม่โอเค แต่ฉันเคยสื่อสารให้เขารู้ไหมว่าฉันต้องการอะไร?”

✅ ช่วยให้เราเรียนรู้และพัฒนาตัวเอง
✅ ทำให้เรามีอำนาจเหนือสถานการณ์ เพราะเราสามารถเลือกเปลี่ยนแปลงได้

❌ ถ้าหันนิ้วเข้าหาตัวเองมากเกินไป อาจนำไปสู่การตำหนิตัวเองโดยไม่จำเป็น
❌ อาจทำให้ละเลยปัจจัยภายนอกที่จำเป็นต้องถูกเปลี่ยนแปลง

แล้วเราควรใช้แบบไหน?

จริง ๆ แล้ว มันไม่ใช่ “เลือกแค่แบบเดียว” แต่มันคือ ความสมดุล ระหว่างการมองออกไปนอกตัวเอง กับการย้อนกลับมามองตัวเอง

ถ้าคุณรู้สึกว่าสิ่งที่เกิดขึ้น “ไม่ยุติธรรม” >> ถามตัวเองว่า ฉันสามารถทำอะไรได้บ้าง เพื่อให้มันดีขึ้น แทนที่จะรอให้คนอื่นเปลี่ยน

ถ้าคุณพบว่า “ตัวเองต้องเปลี่ยน” >> อย่าลืมว่า บางครั้งปัญหาก็มาจากระบบ สังคม หรือโครงสร้างที่เราควรช่วยกันแก้ไข ไม่ใช่แค่ปรับตัวเองให้เข้ากับมัน

ใช้การชี้นิ้วให้เป็นพลังในการเปลี่ยนแปลง

การชี้นิ้วออก >> ใช้เพื่อตั้งคำถามกับสิ่งที่เป็นปัญหาในระบบ แต่ต้องไม่ใช่ข้ออ้างให้เราหยุดพัฒนา

การชี้นิ้วเข้า >> ใช้เพื่อพัฒนาตัวเอง แต่ต้องไม่เป็นกับดักที่ทำให้เราตำหนิตัวเองตลอดเวลา

ในท้ายที่สุด...

โลกจะเปลี่ยนไปได้ เมื่อเราทั้ง "กล้าที่จะตั้งคำถามกับมัน" และ "กล้าที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง" พร้อมกัน