Hipknox on Nostr: "มือที่มองไม่เห็น" ...
"มือที่มองไม่เห็น" ฟังดูเหมือนกับ "ความต้องการที่แท้จริงของตลาด" เลยครับ
สมมติให้ชายคนหนึ่งที่เขานั้นสามารถจับปลากินเองภายในครอบครัว เมื่อเพื่อนบ้าน(มือที่1) ที่เห็นว่าเขานั้นหาปลาเก่ง ก็บอกความ[ต้องการ]กับเขาว่าต้องการปลามากินเหมือนกัน
ชายคนนั้นจึงต้องใช้เวลาในการหาปลาเพิ่มขึ้น เมื่อเขา[ต้องการ]หาปลาให้ได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากขึ้น เขาจำเป็นจะต้องหาเครื่องมือในการหาปลาที่ดีขึ้น
เมื่อช่างทอ(มือที่2)ในหมู่บ้านได้ยินว่าชายหาปลา[ต้องการ]เครื่องมือหาปลาที่ดีกว่าเบ็ดตกปลาที่เขาใช้อยู่ ช่างทอจึงเสนอว่าจะสร้างแห ที่สามารถช่วยให้ชายหาปลาจับปลาได้มากขึ้น โดยจะของแบ่งปลาจำนวนหนึ่งจากชายหาปลาเมื่อเขาจับปลาได้
เมื่อชายหาปลาใช้เครื่องมือชนิดใหม่ในการหาปลา แหที่ถูกเหวี่ยงลงไปในน้ำนั้นสามารถจับปลาได้มากมาย เกินกว่าถังไม้ที่เขามีจะบรรจุปลาที่มากมายขนาดนั้นได้ไหว เขา[ต้องการ]สิ่งที่จะบรรจุปลาลงไปได้มากขึ้นกว่านี้
ยาย(มือที่3)ที่บังเอิญผ่านมาตรงนั้นพอดี มีอาชีพสานตะกร้า และเครื่องสานต่าง ๆ ขาย เห็นว่าชายหาปลาต้องการสิ่งที่จะใช้บรรจุปลาจำนวนมาก จึงเสนอขายข้องใส่ปลาให้กับเขา โดยแลกเป็นปลาจำนวนหนึ่ง
หลายวันต่อมา เมื่อปลาที่ใช่เป็นอาหารมีปริมาณมากขึ้นในชุมชน เพื่อนบ้านที่รับปลาจำนวนมากมาจากชายหาปลา รู้สึกว่าปลาที่เก็บไว้นานเกินไปอาจจะเน่าเสีย ดังนั้นเขาจึงต้องถนอมอาหาร ด้วยการทำปลาเค็ม แต่เขาจะต้องมีเกลือซะก่อน
พ่อค้าเร่(มือที่4)ที่ผ่านเขามาในชุมชนนั้น เป็นความประจวบเหมาะพอดีที่เขาเพิ่งจะซื้อเกลือมาจากอีกหมู่บ้านหนึ่ง เขาเร่ขายเกลือให้กับทั้งชายหาปลา ช่างทอ และยายที่ทำเครื่องสาน ก็ไม่มีใครซื้อเกลือจากเขา เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่พวกเขา[ต้องการ]ในตอนนี้
เป็นความบังเอิญที่มีเด็กหนุ่ม(มือที่5)ที่รู้ว่ามีคนต้องการเกลือนำไปถนอมอาหาร เขาจึงบอกกับพ่อค้าเร่ว่าจะพาไปหาคนที่ต้องการจะซื้อเกลือ แต่พ่อค้าเร่จะต้องให้อะไรบางอย่างกับเขา
พ่อค้าเร่(มือที่4)ได้ขายเกลือเพราะเขา[ต้องการ]กำไรจากการทำการค้า เพื่อนบ้านของชายหาปลา(มือที่1)ก็ได้เกลือไปทำปลาเค็มจากความ[ต้องการ]ถนอมอาหาร และปลาจากชายหาปลา
ช่างทอ(มือที่2)และยาย(มือที่3)ได้ก็ปลามากินจากความ[ต้องการ]เครื่องมือของชายหาปลา และเด็กหนุ่ม(มือที่5)ก็ได้อะไรบางอย่างจากพ่อค้าเร่
มันเป็นมือที่ยื่นเขามาตามกลไกความต้องการของตลาดที่แท้จริง เมื่อมีความต้องการย่อมต้องมีผู้ที่สร้าง ถึงจะเป็นบริบทเพียงด้านเดียวที่นำเสนอใน Senario ที่มีมือของผู้คนที่ไม่ได้มีความรู้จักมาก่อน หยิบยื่นการสนองต่อความต้องการให้กับผู้ที่มีความต้องการ กลับกันถ้ากลไกนี้หายไปและถูกแทรกแซงโดยใครบางคน ความร่วมมือเหล่านี้ และความต้องการที่แท้จริงคงจะหายไป
เหลือไว้เพียงแค่ความต้องการอันจอมปลอม demand เทียมที่เราสามารถเห็นมันได้ในสังคมอย่างทุกวันนี้
ปล.ว่าแต่เด็กหนุมได้อะไรจากพ่อค้าเร่อ่ะ 🤣
#Siamstr
Published at
2023-11-15 11:06:11Event JSON
{
"id": "20ce65223829a777bbe213ac1b2b8cbeb6d7106d3401d94b115d9400e8c4a0fb",
"pubkey": "0bd1f20c47a4f87d232cfdc70415710a29cb8ee08c10e96c87d880fb3cbb8bc2",
"created_at": 1700046371,
"kind": 1,
"tags": [
[
"e",
"bce3926983e7d574877c8f67e51d2da56f7b900c9c3d534fdeccb4e68419ec38",
"wss://relay.siamstr.com/",
"root"
],
[
"p",
"d5c3d0636715f1a9d5be2af8adae092d75579623ab223f7e970516184d1159b3"
],
[
"t",
"Siamstr"
]
],
"content": "\"มือที่มองไม่เห็น\" ฟังดูเหมือนกับ \"ความต้องการที่แท้จริงของตลาด\" เลยครับ\n\nสมมติให้ชายคนหนึ่งที่เขานั้นสามารถจับปลากินเองภายในครอบครัว เมื่อเพื่อนบ้าน(มือที่1) ที่เห็นว่าเขานั้นหาปลาเก่ง ก็บอกความ[ต้องการ]กับเขาว่าต้องการปลามากินเหมือนกัน\n\nชายคนนั้นจึงต้องใช้เวลาในการหาปลาเพิ่มขึ้น เมื่อเขา[ต้องการ]หาปลาให้ได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากขึ้น เขาจำเป็นจะต้องหาเครื่องมือในการหาปลาที่ดีขึ้น\n\nเมื่อช่างทอ(มือที่2)ในหมู่บ้านได้ยินว่าชายหาปลา[ต้องการ]เครื่องมือหาปลาที่ดีกว่าเบ็ดตกปลาที่เขาใช้อยู่ ช่างทอจึงเสนอว่าจะสร้างแห ที่สามารถช่วยให้ชายหาปลาจับปลาได้มากขึ้น โดยจะของแบ่งปลาจำนวนหนึ่งจากชายหาปลาเมื่อเขาจับปลาได้\n\nเมื่อชายหาปลาใช้เครื่องมือชนิดใหม่ในการหาปลา แหที่ถูกเหวี่ยงลงไปในน้ำนั้นสามารถจับปลาได้มากมาย เกินกว่าถังไม้ที่เขามีจะบรรจุปลาที่มากมายขนาดนั้นได้ไหว เขา[ต้องการ]สิ่งที่จะบรรจุปลาลงไปได้มากขึ้นกว่านี้\n\nยาย(มือที่3)ที่บังเอิญผ่านมาตรงนั้นพอดี มีอาชีพสานตะกร้า และเครื่องสานต่าง ๆ ขาย เห็นว่าชายหาปลาต้องการสิ่งที่จะใช้บรรจุปลาจำนวนมาก จึงเสนอขายข้องใส่ปลาให้กับเขา โดยแลกเป็นปลาจำนวนหนึ่ง\n\nหลายวันต่อมา เมื่อปลาที่ใช่เป็นอาหารมีปริมาณมากขึ้นในชุมชน เพื่อนบ้านที่รับปลาจำนวนมากมาจากชายหาปลา รู้สึกว่าปลาที่เก็บไว้นานเกินไปอาจจะเน่าเสีย ดังนั้นเขาจึงต้องถนอมอาหาร ด้วยการทำปลาเค็ม แต่เขาจะต้องมีเกลือซะก่อน\n\nพ่อค้าเร่(มือที่4)ที่ผ่านเขามาในชุมชนนั้น เป็นความประจวบเหมาะพอดีที่เขาเพิ่งจะซื้อเกลือมาจากอีกหมู่บ้านหนึ่ง เขาเร่ขายเกลือให้กับทั้งชายหาปลา ช่างทอ และยายที่ทำเครื่องสาน ก็ไม่มีใครซื้อเกลือจากเขา เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่พวกเขา[ต้องการ]ในตอนนี้ \n\nเป็นความบังเอิญที่มีเด็กหนุ่ม(มือที่5)ที่รู้ว่ามีคนต้องการเกลือนำไปถนอมอาหาร เขาจึงบอกกับพ่อค้าเร่ว่าจะพาไปหาคนที่ต้องการจะซื้อเกลือ แต่พ่อค้าเร่จะต้องให้อะไรบางอย่างกับเขา\n\nพ่อค้าเร่(มือที่4)ได้ขายเกลือเพราะเขา[ต้องการ]กำไรจากการทำการค้า เพื่อนบ้านของชายหาปลา(มือที่1)ก็ได้เกลือไปทำปลาเค็มจากความ[ต้องการ]ถนอมอาหาร และปลาจากชายหาปลา \n\nช่างทอ(มือที่2)และยาย(มือที่3)ได้ก็ปลามากินจากความ[ต้องการ]เครื่องมือของชายหาปลา และเด็กหนุ่ม(มือที่5)ก็ได้อะไรบางอย่างจากพ่อค้าเร่\n\nมันเป็นมือที่ยื่นเขามาตามกลไกความต้องการของตลาดที่แท้จริง เมื่อมีความต้องการย่อมต้องมีผู้ที่สร้าง ถึงจะเป็นบริบทเพียงด้านเดียวที่นำเสนอใน Senario ที่มีมือของผู้คนที่ไม่ได้มีความรู้จักมาก่อน หยิบยื่นการสนองต่อความต้องการให้กับผู้ที่มีความต้องการ กลับกันถ้ากลไกนี้หายไปและถูกแทรกแซงโดยใครบางคน ความร่วมมือเหล่านี้ และความต้องการที่แท้จริงคงจะหายไป\n\nเหลือไว้เพียงแค่ความต้องการอันจอมปลอม demand เทียมที่เราสามารถเห็นมันได้ในสังคมอย่างทุกวันนี้\n\nปล.ว่าแต่เด็กหนุมได้อะไรจากพ่อค้าเร่อ่ะ 🤣\n\n#Siamstr",
"sig": "1d35766f483adc3e3225592d0e4b3faf487ed861a1b6bd341bcf584f9a5c414f95c124dbf13e52e6770777198e61ab6ac829ddac2f9f6763dc221a8b446997ec"
}