Hipknox on Nostr: ...

การที่พระพุทธเจ้าจะต้องบำเพ็ญทุกรกิริยา และต้องใช้เวลาที่นานหลายปีกว่าจะบรรลุธรรมจนกระทั้งตรัสรู้ มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งได้เล่าว่า เมื่อก่อนครั้งก่อนพุทธกาล ในสมัยของพระพุทธเจ้าพระองค์อื่นที่สามารถตรัสรู้ธรรมด้วยระยะเวลาอันสั้น พระสมณโคดมของเราเคยดูหมิ่นการตรัสรู้นั้นว่าเป็นการตรัสรู้ที่รวดเร็วและง่ายดายเกินไป สิ่งนี้เกิดขึ้นภายในความคิดของพระองค์ในเวลานั้น

กรรมจากความคิดในครั้งนั้นจึงตกมาถึงพระองค์ในครั้งที่ใกล้จะบรรลุธรรม แต่กลับต้องไปเผชิญความยากลำบากและยาวนานจากการบำเพ็ญทุกรกิริยาก่อนที่พระองค์จะได้ตรัสรู้

น่าสนใจดี...

ถ้าหากหยิบยกเอาความปรัมปรา อิทธิปาฏิหาริย์บาปบุญออกไป ก็จะได้ข้อคิดหนึ่ง

”ความคิด“ สิ่งนี้อาจจะทรงพลังมากพอที่จะกำหนดความเป็นเราทั้งในเวลานี้ และตัวของเราในอนาคตกาล มันเหมือนกับการที่เราได้ฝังความเชื่ออะไรบางอย่างลงไปภายใต้หน่วยบันทึกข้อมูลของการเป็นเรา อย่างเช่นว่า

“ความคิด” เมื่อพระองค์มองเห็นผู้ที่ตรัสรู้แล้วด้วยความง่ายดาย ก็คิดไปเองว่าการตรัสรู้นั้นมันควรจะเป็นเรื่องที่ยาก พระองค์ก็ได้ฝังความคิดแบบนั้นลงไปภายในจิตของพระองค์ และด้วยความคิดนี้มันจึงปิดกันความเสร็จในการตรัสรู้อย่างง่ายดายของพระองค์ไป เพราะพระองค์เชื่อว่าการตรัสรู้เป็นสิ่งที่ควรจะยาก

“ความคิด” ถึงแม้จะเป็นของสัตว์ที่มีพละกำลังอย่างช้าง ในช่วงวัยเด็กที่ควาญช้างได้เลี้ยงเอาไว้ พวกควาญช้างจะผูกช้างวัยเด็กไว้กับขอนไม้ใหญ่ ด้วยกำลังของพวกมันที่ยังเยาว์วัยไม่อาจจะขัดขืนขอนไม้ใหญ่ที่รากฝังลึกลงในดิน พวกมันไม่อาจจะหนีไปไหนได้ และเมื่อมันเติบใหญ่ ควาญช้างที่ต้องการจะล่ามมันไว้กับที่ ก็ใช้เพียงแค่กิ่งไม้กิ่งเล็ก ๆ ผูกมันไว้กับขาของช้าง ช้างหนุ่มที่เชื่อไปแล้วว่าขาที่ถูกล้ามไว้กับไม้ ตัวของมันไม่อาจจะหนีไปไหนได้ มันจึงไม่คิดจะพยายามหนีไปไหน ทั้ง ๆ ที่แรงของมันในตอนนี้ มากพอที่จะถอนรากถอนโคนต้นไม้ได้ทั้งต้น

“ความคิด” ทั้งสองเหตุการณ์ที่หนึ่งนั้นมาจากการคิดไปเอง และสองที่มาจากการถูกผู้อื่นทำให้เชื่อ พวกเราได้ฝังอะไรที่จะสร้างความลำบากให้กับตัวเราเอง ลงไปในหน่วยบันทึกข้อมูลของความเป็นเราไปบ้างรึเปล่านะ

ถ้าหากว่า “ความคิด” จะทรงพลังได้ขนาดนั้น ทำไมเราไม่ลองเปลี่ยนความคิดของเรา ให้มันกลายเป็นสิ่งที่จะเกิดประโยชน์แท้จริงให้กับตัวของเราเอง แทนที่จะคิดถึงแต่สิ่งแย่ ๆ กันละ

ก่อนจะได้เป็นพระพุทธเจ้า ไม่ว่าจะเป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ไหน ทุกพระองค์ต่างก็มีความตั้งมั่นใน “ความคิด” ในทุก ๆ ชาติภพที่พระองค์ได้เกิดขึ้นว่า “ข้าพเจ้าปรารถนาที่จะเป็นพระพุทธเจ้า” และด้วยความต่อเนื่องและยาวนาน ผ่านการเกิดดับอยู่หลายอสงไขย ด้วยการบำเพ็ญเพียรและความตั้งมั่น การบรรลุธรรมจนถึงการได้รับสัมโพธิญาณตรัสรู้จึงบังเกิดผลแก่พระองค์

หากพระองค์ไม่คิดที่จะเป็นพระพุทธเจ้าแล้วไซร้ สิ่งที่เรียกว่า “พระพุทธเจ้า” ก็คงจะไม่มีปรากฏขึ้นแก่พวกเรา

#Siamstr
#SiamstrOG