lvlick on Nostr: วันที่ 3/1,824 ...

วันที่ 3/1,824 ข้ามพ้นเที่ยงคืนมาแล้วงั้นเรานับเป็นอีกวันเลยก็แล้วกัน คืนนี้ฝนตกหนักเสียงเม็ดฝนขนาดใหญ่กระทบหลังคาสันไท แต่ก็ไม่อาจกลบเสียง เจ้า 2 ตัวด้านล่างได้สนิด ใจก็อยากจะปล่อยให้ร้องไป แต่เกรงใจตาข้างบ้าน เป็นเวลา ตี 2 ที่เราต้องลงไปดูเจ้าสองตัวนั้น และกลับขึ้นมานอนต่อ และเมื่อถึงเวลา 6.00 แทบไม่ต้องรอให้เสียงนาฬิกาปลุกดัง เครื่องสร้างเสียงชีวภาพด้านล่างก็ทำงานโดยอัตโนมัติ ตาๆยายๆ ข้างบ้านทั้งซ้ายและขวาตื่นแล้วแน่นอน เราเดินลงไปด้านล่างและตรงไปยังหลังบ้าน เสียงร้องหายไปและตามมาด้วยอาการตะกุย เอ่ออ นมหมดตั้งแต่เมื่อคืนนี่หว่า นึกขึ้นได้ว่า ข้างบ้านเค้ามีหลานเรียนประถม และพี่แกกลับมาจากตลาดพอดี เลยตะโกนถามพี่นางว่า พอจะมีนมโรงเรียนมั้ย แกเดินไปหาแต่ได้ น้ำงาดำมาแทน นาทีนั้นเพื่อสงบเสียง ต้องใช้ไปก่อน และทำการเดินไปซื้ออาหารเม็ด -50฿ ทันที สำหรับอาหารเม็ด 1 kg เดินกลับมาเทให้ทั้ง 2 ตัวเพิ่มเติม นั่งเฝ้าสักพักพอกินอิ่มจัดแจง หิ้วหลังคอไปทางที่มีพงหญ้า เพื่อให้ทำธุระ ตามนิสัยของหมาเด็ก กินแล้วก็ ขรี้ในเวลาไม่นาน เรื่องของหมาเยอะจังแฮะ 6.45 เดินออกมาหน้าร้าน เจอยายลังกำลังใส่บาตร สบตากับพระวัดป่า ไปหนึ่งที เดินไปทำอะไรสักอย่างนี่แหละจำไม่ได้ละ แต่กลังจากนั้นก็ถามยายลังว่า ปกติพระมากี่รูป เผื่อวันไหนจะใส่บาตรบ้าง ช่วง 7 โมงกว่าๆ เริ่ม ทำกาแฟแก้วแรกให้พี่ซู(ลูกยายลัง) เปิดไลฟ์เฟสบุ้คไปด้วย ขำๆ ทดลอง จริงๆ ทดลองไปคืนก่อนหน้าแล้ว แกะเครื่องบดปรับเครื่องบด จารย์ขิงเข้ามาทักทาย
เวลาไล่เลี่ยกัน ก็ดริป แก้วที่ 2 ให้แม่ตามเวลาก่อนไปทำงาน นั่งไลฟ์อ่านหนังสือต่อแล้วก็เทสช้อตเอสเปรสโซ่ จนถึงเก้าโมงกว่าๆ ลุงสมศรีกับลูกสาวแวะมา ลูกสาวแกเป็นเพื่อนเราเองแหละ ชื่อจ๋อมแจ๋ม เดินเข้ามาพร้อมกับสั่งลาเต้เย็น ได้แต่ตอบไปว่านมหมด(อต่ไม่ได้บอกว่าให้หมาหมดแล้ว) อ๋อ ก่อนสองคนนี้จะมากำลังเก็บหมัดออกจากเจ้า 2 ตัว



แล้วก็หยุดงานนั้นไว้มาทำกาแฟ ต่อๆ บอกจ๋อมแจ๋มว่า กินมั้ยกาแฟนม ถ้ากินรอก่อนจะไปซื้อ พอนางบอกว่ากาแฟดำก็ได้ ขอเข้มๆ ฮ่าๆ ทำดริปเย็นให้ ใช้เรโช 1:10 กาแฟ 20 กรัม หมดแล้วสรุปยอดขายวันนี้ พี่ซู 30฿ จ๋อมแจ๋มดริปเย็น 50฿ รวม 80฿ ลบกับค่าอาหารเม็ด 50฿ เหลือสุทธิ 30 บาท ส่วนของแม่จ่ายล่วงหน้าแล้วเมื่อวาน
หลังจากลุงสมศรีไปได้ไม่นานแกก็โทรมาบอกว่า ไปช่วยลุงเอาฝ้าเพดานลงหน่อย จะทำห้องใหม่ให้หลาน แล้วก็บอกว่า ช่วยทาสีภายในข่วยหน่อยรอช่างฉาบปูนเสร็จก่อน นัดเวลาไปช่วยเอาฝ้าเก่าตอน 15.00น.
ก่อนถึงเวลานัดก็ทำความสะอาดโน้นนี่นั่นไปเรื่อยๆ มีช่วง บ่ายสองกว่าๆ แดดออก เลยได้นั่งตากแดดหน้าร้านสักหน่อยยย



ก่อนไปแวะให้ อาหารเจ้า 2 ตัว ปิดร้านและขับมอไซต์ไปบ้านลุง ช่วงที่เอาฝ้าเก่าลงมา ลุงพูดว่าบ้านหลังนี้ 30 กว่าปีแล้ว ไม่เคยได้เปลี่ยนฝ้าเลย แต่หน้าต่างไม้ก็เริ่มเสื่อมสภาพ ทำหน้าต่างใหม่เลยจะเปลี่ยนฝ้า ทาสีใหม่ด้วย (เข้าทางกุล่ะ) เลยถามว่า 30 ปีนี่สร้างกี่บาทตอนนั้น แกบอกว่า 5 แสนกว่า ก็คุยไปเรื่อยๆ ถาม ตอบๆ สมัยนี้ต้องใช้เงินเท่าไหร่ถ้าสร้างบ้านหลังขนาดนี้ แกบอกว่า 2 ล้าน โหยย 2 ล้านไม่อยู่หรอกลุง




ช่วงที่รับฝ้าจากแกลงมาไว้ที่พื้น ฝ้าสมัยก่อนหนาดีแฮะ ไม่เหมือนตอนนี้เลย บางเฉียบ แตกง่าย แถมแพงด้วย ลุงแกเลยตอบมาว่า ก็เทคโนโลยีการผลิตมันต่างกัน ต้นทุนวัตถุดิบก็จ่าฃกันจะแพงก็ไม่แปลก เอออผ่านมาตั้ง 30 กว่าปี เทคโนโลยีดีขึ้นวัตถุดิบห่วยลง ทำไมเราถึงจ่ายแพงนะ ลุงเงียบ…..ไม่คุยต่อ ฮ่าๆๆ เราไม่ได้เอาชนะแต่ เราชอบทำให้คนมีความสงสัยแบบเรา ใช้เวลาราวๆ 2 ชั่วโมงในการทำงาน หมดแรงแล้ว เพราะทั้งขนของขึ้นๆลงๆ พอลงมานั่งพักเป็นจังว่ะที่ลูกสะใภ้ลุงกลับมาจากที่ทำงานพอดีแกเป็นเภสัช แกถามเราว่า กลับมาจากกรุงเทพตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วก็ไปทำอะไร ก็ตอบแกว่าไปงาน คอนเฟอเรนบิทคอยครับ ไปเปิดบูธ ขายกาแฟ แล้วคนที่มางานก็ใช้ บิทคอย จ่าย แกเลยถามต่อว่าห้ะ!!! มันพัฒนาไปถึงขนาดนั้นแล้วหรอ เขาจ่ายกันยังไง ราคามันผันผวนหนิ เลยอธิบายว่า จ่ายด้วยหน่วยย่อยๆ บลาๆ อ้าวแล้วถ้าพี่ไปงานแต่ไม่มีบิทคอยเลยจะจ่ายยังไง พี่ก็ถามคนในงานนั้นแหละครับ ว่าขายบิทคอยมั้ย ง่ายขนาดนั้นเลย?? ใช่ครับ แล้วไว้ใจเขาได้หรอ?? ก็ไม่ได้ให้ไว้ใจครับ แต่เราแลกเปลี่ยนกันตรงนั้นเลย คำถามสุดท้ายจากแกคือ บิทคอยมันเหมาะที่จะลงทุนไหม?? ไม่ครับ บิทคอยเหมาะที่จะออม เหมือนทองหรอที่เมื่อเวลาผ่านไปมันจะมีค่ามากขึ้น? อารมณ์ประมาณนั้นครับ แกก็ถามถึงว่า กทม มีการใช้จ่ายเยอะมั้ย และอีกหลายคำถาม แต่ก็ไม่ได้จบงานของผมนะ แต่มันก็ดีแล้วที่ได้พูดถึงบิทคอยให้คนอื่นฟัง แล้วลูกชาย ม.2 แกก็เดินมาได้ยินแล้วพูดกับแม่ว่า แล้วทำไมเราไม่ซื้อทองครับแม่ ผมเลยบอกหลายไปว่า ถ้ามีเงิน 100฿ เอาไปซื้อทองมาออมได้มั้ย แต่ 100฿ ซื้อบิทคอยได้นะ หลายก็เลยอ๋ออออ ถึงแม่จะเป็นหน่วย 0.000000 บิทคอย บทสนทนาจบลงตรงนี้
และลุงไล่ให้ผมไปอาบน้ำเพื่อที่จะมากินหมูกระทะที่บ้านแก ไอ้เราก็นึกว่าจะได้คุยกับลูกสะใภ้แกต่อ ไม่เจอครับ แต่ไม่เป็นไรหรอกงานของผมค่อยๆทำไป
อ๋อ วันนี้ไม่เสียค่าอาหารนะ ใช้แรงงานแลกมา
โอ้ะ สี่ทุ่มกว่าแล้ว ถึงเวลานอน ฝันดีครับ
ปล.มีทักไปหาน้องที่รู้จักนางโพสต์เฟสว่า ใครพอจะช่วยได้บ้างคนที่บ้านมีอาการกล้ามเนื้อสลาย เลยทักไป(อันนี้ส่งเรื่องปรึกษาพี่หมอเอกแล้วช่วยน้องด้วยนะ)
และมีพี่อีกคนทักมาในเพจ ความว่า ช่วยพี่ลดนนหน่อย ตัวจะแตกแล้ว เกริ่นๆเบื้องตนไว้ และบอกว่า พรุ่งนี้ช่วงกลางวันนะครับเดี๋ยวโทรหา ไม่ได้ขายคอสขายอาหารเสริม^^






#siamstr #สุญญไม่ใช่ร้านกาแฟ #stayhumble #lowtime #diary #บันทึกพ่อออกมิค