วันนี้พวกเราครบรอบ 1 ขวบ อย่างเป็นทางการ
อ. ตั๊ม กับ นายแจ๊คไม่รู้หรอก เพราะคนจดทะเบียนบริษัทนั่นนะ เป็นนายสมนึกต่างหาก แต่นายสมนึกไม่น่าจะจำได้ เพราะหลักจากจดเสร็จ ทุกอย่างก็มากองที่เราเอง วนไปสรรพากรไม่รู้กี่รอบ เลือกสีเสื้อมงคลไม่รู้กี่ตัว จนทุกอย่างเสร็จสิ้นทันเปิดขายตั๋วงาน BTC พอดิบพอดี
เพราะฉะนั้น วันนี้ทางสะดวก ไม่มี longform มาตัดหน้าแม่แน่ๆ
เอาล่ะ เราแค่อยากจะเล่าให้ฟัง
พวกเราเริ่มต้นกันแบบง่ายๆ เป้าหมายแค่เผยแพร่ความรู้ พวกเราเริ่มต้นที่เลข 1 แล้วตามด้วยเลข 0 เพียงแค่ห้าตัว ด้วยสัดส่วนที่เท่ากันของผู้ก่อตั้ง 5 คน อ. ตั๊ม คุณลุงโฉลก นายแจ๊ค สมนึก และเราเอง
กองทัพของเราเจอกันครั้งแรกนั่นก็ตามที่ Jakk Goodday ได้เล่าไปแล้ว อาหารมื้อแรกที่เรากินด้วยกัน นั่นก็ตามที่น้องนิ่มได้เล่นเกมแจกตุ๊กไปแล้วเช่นกัน
ทุกวันนี้กองทัพเรามีสมาชิก 16 คน
แน่นอนมีคนเดียวที่ได้เงินเดือน นั่นก็คือมือ graphic ประจำบริษัท คุณตุ้ย เจ้าของผลงาน art work ทุกชิ้นที่ทุกคนได้เห็นกัน แต่นั่นก็ไม่ใช่เงินที่เยอะอะไร น้อยกว่าค่าจ้างพนง. พาร์ทไทม์เสียด้วยซ้ำ
ส่วนที่เหลือน่ะเหรอ..หึหึ.. ค่าน้ำมันรถ ได้บ้างไม่ได้บ้าง ค่าอุปกรณ์ ที่ใช้เงินส่วนตัวออกเองกันไปบ้าง ของมือสอง ที่ผลัดกันส่งต่อกันบ้าง
ผ่านไปสามสี่เดือน เรายังไม่สามารถจ่ายเงินเดือนพวกเค้าได้ เราตัดสินใจใช้ sat ส่วนนึง แจกให้กับกองทัพ เพื่อแทนคำขอบคุณ เราทำแบบนี้ ทุกๆ 4เดือน พอจ่ายด้วยsat นานๆเข้า เราก็รู้สึกว่าเฮ้ะ มันก็ดีนะ มันเหมือนเตรียมตัวย้ายจักรวาล ทำงานแลก sat เตรียมย้าย
ประโยคนึงที่ได้พูดกับพวกเค้าในวันสุดท้ายของงาน BTC หลังจากที่อ. ตั๊ม ได้โยนคำถามมาว่า "ทำไมถึงยอมให้ทำ" น้ำตารื้นทันที แต่โชคดีที่ดันทำแก้วแตก เลยพอจะดึงสติกลับมาได้ เราไม่ได้ตอบคำถามที่โดนถามหรอกนะแต่ เป็นการพูดกับพวกเค้าแทน
"มันไม่ไม่กี่องค์กรหรอกนะ ที่เราพูดแค่เป้าหมาย แล้วทุกคนก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์ พวกเราขาดใครคนใดคนนึงไม่ได้ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยซัพพอร์ตกัน และก็ขอให้พวกเราไปถึงเป้าหมายที่เรามีร่วมกัน แล้วก็ช่วยอ.ตั๊มไปนานๆ"
สิ่งที่ช่วยให้ทีมใจฟูขึ้นไปอีก ก็ตอนหลังงาน BTC ที่พวกเราได้รับรู้ถึงความรู้สึกอิ่มเอม ตื้นตัน ดีใจ ตื่นเต้น แถมยังมีผู้สนับสนุนใจดีส่งเงินมาซัพพอร์ตหลังจากงานจบ รวมทั้ง โอเพ่นดามจากพี่ปณัยด้วย
มาถึงวันนี้ ครบรอบ 1 ขวบ แล้ว ความรู้สึกผิดที่ไม่ได้จ่ายเงินเดือนก็เริ่มหายไปแล้วสิ ทำไมนะ หรือเพราะว่าตอนนี้ทุกคนดูมีความสุข และโลดแล่นกับบทบาทของตัวเอง ไม่เหมือนตอนเริ่มใหม่ๆ ที่ดูจะอึดอัด ติดขัดไปหมด
งั้นขอใช้วันดีวันนี้ ขอบคุณเรียงตัวเลยละกัน
ขอบคุณสมนึก ที่ทำงานแทนเราในด้านที่เราไม่ถนัดเอาซ้ะเลย ทั้งบี้ราคา ทดลองผ้า ถามเซ้าซี้ เช็คสต๊อก ส่งของ คุยกับบัญชี เจาะแจ้ะ ตอบแชท เคลียร์ลานทัวร์
ขอบคุณพี่เป็ด ที่เป็นผู้ใหญ่ของทีม ดูแลบ้านและคนในบ้านอย่างใจเย็น ทั้งหน้าบ้านและหลังบ้าน
ขอบคุณนายแจ๊ค ที่สามารถคัดสรรบุคลากรคุณภาพและรักษาพวกเขาไว้ ถึงแม้สภาพร่างนายจะดูโรยรา หรือนายจะอ้วกตามทางรถไฟ ก็ไม่เป็นไร แต่ขอร้อง ตัดผมเถอะ!
ขอบคุณประธานซุป ที่โค่นอำนาจได้อย่างเบ็ดเสร็จ ผู้สร้างผลงานตัดต่อแฝดซุป เรียกแขก จนกระทั่งทำเซอร์เวอร์ล่ม ผู้สร้างผลงาน บิตคอยน์คือทางออก และผู้สร้างตำนานการล่าแซตด้วยแรมและการมาส์กหน้า
ขอบคุณจิงโจ้ ที่เติบโตมาได้อย่างดี ผู้ชายที่ดูจะหยาบกร้าน แต่ใช้ภาษาได้เหมือนร่ายเวทย์ มือแปลและมือเขียนคนสำคัญ ผู้สิงตัวอยู่กับตัวหนังสือในตอนเช้า อยู่กับเนื้อตอนบ่าย อยู่กับไก่ตอนเย็น และอยู่กับแก้วโดเรม่อนตอนไลฟ์
ขอบคุณขิง ที่เป็นนักเล่าที่ดี นักคิดที่เก่ง นายรู้ตัวมั้ย นายจะเป็นร่างโคลนปิรันย่าแล้วนะ เตรียมตัวเป็นนักเรียนของจารย์ขิงกันได้เลย
ขอบคุณอาร์ม ที่เป็นนักค้นคว้า นักทดลอง ผู้อ่อนน้อมและอดทน ชายไทยผู้ไลฟ์ใน zapstream เป็นคนแรก ขอบคุณที่คอยซัพพอร์ตในทุกๆเรื่อง
ขอบคุณหมอนิว ที่เป็นตัวของตัวเอง เป็นคุณหมอที่พร้อมซัพพอร์ตทีม เป็นมือตัดต่อช่วยท่านประธาน แถมเป็นแอ้คหลุมรับทัวร์ได้อีกจะหาก
ขอบคุณน้องนิ่ม ที่ในที่สุดก็กล้าออกแจมสภายาส้มด้วยตัวเอง มือเย็บตุ๊กตาของทีม เอาจริงๆ เย็บสวยกว่าร้านอี๊กก เตรียมแซตรออุดหนุนผลงานน้องนิ่มละนะ
ขอบคุณพี่พง ที่คอยเป็นกำลังหลัก และกำลังเสริมด้านการถ่ายทำ ถึงแม้งานจะรัดตัวขนาดไหน ก็ยังปลีกตัวมาช่วยพวกเราเสมอ
ขอบคุณคุณตุ้ย ที่สามารถเสกสภาพสวยๆ จากลายเส้นกากๆของอาร์ม หรือจากบรีฟคำไม่กี่คำของซุป ได้เหนือความคาดหมายทุกครั้ง
ขอบคุณอิสระ ที่ทำให้รู้ว่าเด็ก 18 ที่มีสมองดีเกินอายุไปหลายเท่านั้น ไม่ใช่แค่สมองที่แก่ แต่มุกก็แก่ด้วย
ขอบคุณเทนโด้ ที่เข้ามาเติมสีสันให้ทีมดูครึกครื้น แถมยังมีไอเดียสนุกๆพุ่งไปพุ่งมาตลอดเวลา
ขอบคุณมิวนิค ที่ในที่สุด นาย ก็ เปิด ตัว ซ้ะ ที มาทำให้โลกรู้กัน ว่านายเจ๋งขนาดไหน
ถ้าถามเราว่า Right Shift จะไปไหน เราตอบได้แค่ว่า พวกเราเป็น your everyday bitcoin ไม่จะไปทางไหน พวกเราจะไปด้วยกัน น้องๆแต่ละคนจะเติบโตและสร้างสรรค์คุณค่าของเค้าเอง และพวกเรามีเป้าหมายเดียวกัน คุณค่าที่พวกเราสร้างจะส่งต่อไปให้คนรุ่นถัดๆไป
ถ้าถามว่าแม่โบว์อยากบอกอะไรน้องๆมั้ย เราก็จะบอกว่าชีวิตมีแค่นี้ ใช้ซ้ะ ใช้ให้สนุก ใช้ให้สมวัย บางทีพวกนายก็จริงจังเกิ้นนนนนนน
ส่วนคำตอบที่อ. ตั๊มถามน่ะเหรอ ตอบง่ายมาก แต่มันพูดยากมาก
"ทำไมถึงยอมให้ทำ"
"ถ้าตั๊มไม่ทำแล้วใครจะทำ ถ้าต้องทำแล้ว ก็ทำให้ดีที่สุด ถ้าอยากทำให้ดีที่สุด ก็ต้องช่วยกัน"
นี่คือภาพความรกบนตู้เย็น ข้อความเล็กๆ บนกระดาษสีชมพูนั่น ถูกแปะมากับลังขนมลังเบ้อเร้อ เมื่อประมาณ 2 หรือ 3ปีที่แล้ว เป็นตอนที่ยอ. ยังจับทิศอะไรๆ ไม่ถูกซ้ะด้วยซ้ำ แต่เชื่อมั้ย นั่นเป็นกำลังใจแรกที่ทำให้เชื่อมั่นว่าเรามาถูกทาง
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ฮ้ะ
ขอให้เป็นวันที่ดี
ปล. เดินทางปลอดภัยนะฮ้ะ ทีม meet up
#siamstr