5555555 จั่วหัวมาน่าหมั่นไส้ฉิบหาย อย่าถือสากันนะ
ปีนี้ที่ร้านทำขนมมาขายพอ ๆ กับปีที่แล้ว ผมเองเดาไม่ถูกว่าต้องเตรียมขนมมากน้อยขนาดไหน แต่ก็ไม่สำคัญหรอก เพราะนี่คือเต็มกำลังผลิตของ 1 สาขาที่พนักงานเริ่มเข้างานตั้งแต่ตี 3 และขนมออกมา 6 โมงครึ่งแล้ว (ปกติเข้างานตี 5) ยังไงก็มาได้เท่านี้แหละ ซึ่งนับเฉพาะ toffee cake ก็ 500 กว่าชิ้นต่อวันแล้วนะ
กำลังผลิตขนาดนี้ มีไม่กี่ร้านในชลบุรีที่ทำได้ เราสามารถรองรับออร์เดอร์ระดับหลายพันชิ้นจากโรงงานได้ แต่นั่นก็มาจากหลายสาขา และไม่ใช่เช้าขนาดนี้
และด้วย game theory เท่านั้น ที่ทำให้มันเป็นไปได้ ผมคงไม่สามารถขอให้น้อง ๆ ตื่นมาตั้งแต่ตี 2 ครึ่ง 2 วันติดกันเพื่อมาทำขนมให้ผมเอาไปใช้งานสนุก ๆ ยิ่งโดยเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ ซึ่งเป็นวันที่งานที่ร้านหนักมากพออยู่แล้ว มันคงไม่ใช่แค่เรื่องของความมีน้ำใจให้องค์กรอย่างเดียวแน่นอน แต่ก็ต้องถือว่าน้อง ๆ ใจกันพอสมควร ตอนผมขอไม่มีอิดออดกันซักคำ
อย่างไรก็ตาม “ขนมไม่พอ” ไม่พอแบบไม่พอเลยซักนิด
วันแรก toffee cake หมดตั้งแต่ 11 โมง ส่วนเค้กกล้วยหอมและคุกกี้ก็ทยอยหมดไปตอนบ่ายสาม (จริง ๆ ทั้ง 2 อย่างเป็นแรร์ไอเทมของที่ร้านนะ เพราะกำลังผลิตน้อยกว่าเยอะ) ผมเองเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีแล้ว เพราะมีคนมาที่บูธแล้วผิดหวังหลายราย
ผมแอบหวังว่าวันที่สองอาจจะอยู่นานกว่านี้หน่อย เพราะหลาย ๆ คนคงซื้อกันไปวันแรกแล้ว
ผิดคาดอย่างแรง..!!
ผมตื่นด้วยเสียงเตือนจากโทรศัพท์ว่ามียอดไลท์นิ่งเข้า น่าจะเกือบ ๆ 8 โมงมั้ง (คืนก่อนแจ๊คพาผมทัวร์ถึงตี 2 กว่าจะถึงห้องได้อาบน้ำนอนก็เกือบตี 3)
แล้วเสียงเตือนก็ดังถี่ขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงตอนที่ผมถึงงาน ยันผมเข้าฮอลล์ไปฟัง Jimmy Song ผมกระวนกระวายใจจนทนไม่ไหว ต้องออกมาดูที่บูธ แล้วก็พบว่าขนมหมดแล้ว นั่นมันเพิ่ง 9 โมงเองนะ
เฮ้ย..วันอาทิตย์เช้า คนก็ยังไม่ได้เยอะซะหน่อย!!
เฮ้ย..ไม่เข้าไปฟัง surprise ของงานกันเหรอ Jimmy Song เลยนะเว้ย!!
เฮ้ย..แล้วจะซื้อขนมตั้งแต่เช้าแล้วถือเดินไปเดินมาตลอดทั้งวันเลยเหรอ!!!
ใจจริง ๆ ผมดีใจและประทับใจลูกค้าทุกคนมาก พวกท่านให้เกียรติและให้ priority กับร้านเรามาก ผมขอบคุณจากใจจริง ๆ
แต่ผมรู้ดีว่าแบบนี้ไม่เป็นผลดีกับผู้จัดแน่นอน ผมรู้ดีว่าภาพที่ออกไปมันจำเป็นต้องดูดี มันควรจะต้องมีบูธเยอะ ๆ มีของเยอะ ๆ มีคนมุงเยอะ ๆ แต่นี่มาถึงบูธเราโล่ง ๆ ไม่มีของ ไม่มีคน ภาพมันเสียหมด
ผมรีบไปขอโทษ อ.โบว์ และแจ๊คทันที ทั้งสองคนไม่มีใครคิดเหมือนเรา ไม่มีใครสนใจภาพ และตอบเหมือนกันคือดีใจกับผมมาก ๆ ด้วยความจริงใจด้วยผมสัมผัสได้ ไม่ใช่แค่บอกว่าไม่เป็นไรแบบผ่าน ๆ
ผมมานั่งคิดถึงข้อผิดพลาดของตัวเอง ความตั้งใจเดิมตั้งแต่ปีที่แล้วคือเอาขนมมาแจก แต่ให้ได้ใช้ไลท์นิ่งซักหน่อยจะได้สนุก ๆ กัน ซึ่งปีนี้ผมก็ทำเช่นเดิม แต่ความรับรู้ถึงตัวขนมร้านเราต่างจากเดิมไปเยอะ มันไม่ได้ทำหน้าที่เป็นเหมือนขนมทานเล่นในงานคนละนิด ๆ หน่อย ๆ เหมือนปีที่แล้ว
มันผิดที่ผมเองเลย ของมีจำกัด ความต้องการมีมากขึ้น ผมดันไปแทรกแซงราคา คิดน้อยไป ถ้าผมได้ทันคิดเรื่องนี้แต่แรกผมจะไม่ตั้งราคานี้ ไม่ใช่เพื่อให้ผมได้ยอดขายเยอะขึ้นนะ แต่เพื่อให้คนส่วนใหญ่ได้ทานอย่างที่ผมตั้งใจไว้ตอนแรก
คุยกับพี่เดชา พี่เดชาบอก “แบบนี้เรียกลูกค้าอราบิทราชขนมคุณ” 5555555
อย่าเพิ่งโกรธกัน ถือว่าผมขออนุญาตเล่าให้ฟังอย่างตรงไปตรงมาละกัน
อีกเรื่องที่น่าสนใจมาก
ปีที่แล้ว ผมมียอดการใช้ไลท์นิ่งที่บูธอยู่ 91 ครั้ง มีลูกค้าประมาณเกือบครึ่งที่ไม่มี LN wallet และอีกส่วนหนึ่งเลยถามว่า lightning คืออะไร (มีหลายคนที่เปิดแอป exchange ขึ้นมาเพื่อจะซื้อขนมด้วย)
ปีนี้มียอดใช้ LN รวม 2 วันอยู่ 261 ครั้ง (ยังไม่ได้หักที่ gen QR ผิดนะ น่าจะซัก 20) ตัวเลขต่อวันอาจดูเติบโตไม่เยอะ เพราะแต่ละบิลซื้อเยอะพอสมควร แต่ที่ชัดเจนเลย ไม่มีใครเลยที่ไม่มี LN wallet เข้ามาที่บูธ ไม่ต้องพูดถึงว่าถามว่า LN คืออะไร
นี่คือ Proof ที่ยืนยันว่า Work ของ Right Shift (npub1ejn…97a5) นั้น success สิ่งที่ RS กำลังพยายามทำอยู่ ออกดอกออกผลอย่างชัดเจน
จริง ๆ ผมเชียร์ให้ RS รวบรวมสถิติการใช้ LN ในงานทุก ๆ ปี ผมว่าไม่ใช่ตัวเลข sensitive หรอก เปิดเผยได้ แล้วจะทำให้เราเห็นอะไรหลาย ๆ อย่างเลย
ผมเชื่อว่ามันจะทำให้เราเห็นว่า
“คอมมูบิทคอยเนอร์ไทยนั้น..ระดับโลก”
นี่คือโน๊ตออกตัว ปนขอโทษและขอบคุณ ยังคิดโน๊ตรีวิวไม่ออก มันอยู่ในหัวเยอะเหลือเกิน
#siamstr
#TBC2024
