Plusem bycia czterdziestolatką jest to, że nie trzeba już (ani nawet nie można sobie wyobrazić tego, że trzeba i absurdalnym się wydaje to, że kiedyś się uważało, iż trzeba) dostosowywać swoje gusta do gustów tych, którzy lubią dyktować gusta innym.
Ciekawym przypadkiem jest zespół Tool, wokół którego istniała zawsze potężna polaryzacja tyłu "natchnione nadnaturalną mocą objawienie z kosmosu, tylko dla jednostek obdarzonych wyższym zmysłem doznawania geniuszu" vs "pretensjonalne gówno dla jaskiniowców, którzy próbują być kimś więcej, niż są w istocie, ale zawsze będą tępymi jaskiniowcami".
Nie potrafię zrozumieć ani jednego, ani drugiego punktu widzenia, oba zakładają bowiem przekonanie o wyższości własnego gustu, który potrzebuje stałej walidacji poprzez stawianie się w kontrze do gustów innych. Jako miłośniczce muzyki jest mi trochę przykro, bo tego typu emocje stanowią całkowite zaprzeczenie tego, czego sama szukam w rozmowach. I ogólnie jestem do muzycznej krytyki i krytyków nastawiona raczej negatywnie, szczególnie wówczas, gdy muzyka staje się tylko pretekstem do pompowania czyjegoś ego, jakby chodziło głównie i budowanie wizerunku i demonstrację wyższości. To jest nadużycie sztuki.
Szukam innych sposobów rozmowy o muzyce, nie interesują mnie oceny i kategoryczne sądy, ale spotkania na gruncie przeżyć estetycznych i emocjonalnych. Chciałabym znaleźć się wśród takich ludzi i z takimi ludźmi dzielić się swoimi fascynacjami.
Jesteście tu może?
A co do Toola, to nigdy nie zakumałam wielkości albumu Ænima, natomiast jestem fanką Lateralus, który mówi bardziej wprost i angażuje mnie emocjonalnie, podczas gdy Ænima pozostawia mnie chłodną i trochę znudzoną, a przede wszystkim zmęczoną.
Na Lateralus są natomiast fragmenty, które wyrywają mnie z butów i teraz poleci jeden z hymnów moich lat nastych. Akurat zaczynałam liceum i chłonęłam muzykę zewsząd, nie zastanawiając się "co ludzie powiedzom". Słuchałam muzyki klasycznej, Artrosis, Dream Theater, Bregovicia i Iron Maiden ;)
https://inv.nadeko.net/watch?v=MM62wjLrgmA
Enza Paz 🧜♀️ /
npub1uy…9l23t
2025-03-11 14:30:29
Author Public Key
npub1uyy0sk67nd7nxvtrudr6ajcsyy4xjr7fawdf07d25ndxk3gnjl8q79l23tSeen on
wss://relay.mostr.pubPublished at
2025-03-11 14:30:29Event JSON
{
"id": "cb94b70e5bfbe711f4ec16751a7eb0ee4e200c26c30f67a594399d120af74425",
"pubkey": "e108f85b5e9b7d333163e347aecb10212a690fc9eb9a97f9aaa4da6b451397ce",
"created_at": 1741703429,
"kind": 1,
"tags": [
[
"proxy",
"https://pol.social/users/enza_paz/statuses/114144275962061189",
"activitypub"
]
],
"content": "Plusem bycia czterdziestolatką jest to, że nie trzeba już (ani nawet nie można sobie wyobrazić tego, że trzeba i absurdalnym się wydaje to, że kiedyś się uważało, iż trzeba) dostosowywać swoje gusta do gustów tych, którzy lubią dyktować gusta innym.\n\nCiekawym przypadkiem jest zespół Tool, wokół którego istniała zawsze potężna polaryzacja tyłu \"natchnione nadnaturalną mocą objawienie z kosmosu, tylko dla jednostek obdarzonych wyższym zmysłem doznawania geniuszu\" vs \"pretensjonalne gówno dla jaskiniowców, którzy próbują być kimś więcej, niż są w istocie, ale zawsze będą tępymi jaskiniowcami\".\n\nNie potrafię zrozumieć ani jednego, ani drugiego punktu widzenia, oba zakładają bowiem przekonanie o wyższości własnego gustu, który potrzebuje stałej walidacji poprzez stawianie się w kontrze do gustów innych. Jako miłośniczce muzyki jest mi trochę przykro, bo tego typu emocje stanowią całkowite zaprzeczenie tego, czego sama szukam w rozmowach. I ogólnie jestem do muzycznej krytyki i krytyków nastawiona raczej negatywnie, szczególnie wówczas, gdy muzyka staje się tylko pretekstem do pompowania czyjegoś ego, jakby chodziło głównie i budowanie wizerunku i demonstrację wyższości. To jest nadużycie sztuki.\n\nSzukam innych sposobów rozmowy o muzyce, nie interesują mnie oceny i kategoryczne sądy, ale spotkania na gruncie przeżyć estetycznych i emocjonalnych. Chciałabym znaleźć się wśród takich ludzi i z takimi ludźmi dzielić się swoimi fascynacjami.\n\nJesteście tu może?\n\nA co do Toola, to nigdy nie zakumałam wielkości albumu Ænima, natomiast jestem fanką Lateralus, który mówi bardziej wprost i angażuje mnie emocjonalnie, podczas gdy Ænima pozostawia mnie chłodną i trochę znudzoną, a przede wszystkim zmęczoną.\n\nNa Lateralus są natomiast fragmenty, które wyrywają mnie z butów i teraz poleci jeden z hymnów moich lat nastych. Akurat zaczynałam liceum i chłonęłam muzykę zewsząd, nie zastanawiając się \"co ludzie powiedzom\". Słuchałam muzyki klasycznej, Artrosis, Dream Theater, Bregovicia i Iron Maiden ;)\n\nhttps://inv.nadeko.net/watch?v=MM62wjLrgmA",
"sig": "383f752a5f7f3b745c2734599de3f316b12ba738993dd7b1c547f8796007359e69757686312e69e9cca7ccdc69504e51976ce483f57b22ec4c48deb66ebf4c4f"
}