slt on Nostr: اعتراف آدم رو سبک می‌کنه[۱] اشتباهاتی که دیروز ...

اعتراف آدم رو سبک می‌کنه[۱]
اشتباهاتی که دیروز پیش و حین دویدن داشتم و باعث شد یکی از سخت‌ترین دوهای عمر کوتاه دوندگیم رو داشته باشم:
پیش از دویدن:
- ۲ روز پیش از دوی طولانی تمرین قدرتی/انفجاری داشتم و با اینکه صبح روز دو متوجه بودم عضلاتم هنوز خوب نشده با این حال دوی طولانی رو که به نسبت فشار بیشتری میاره رو کنسلش نکردم.
- صبح متوجه شدم روی عضله کالف پای راستم جای گزیدگی هست و بیخیالی طی کردمش.
- هوا رو دیدم آفتابه ولی چون کوه برف داشت دو لایه نازک لباس پوشیدم که سرد نباشه.
- با این ذهنیت که دوی آسونی خواهد بود جای یک لیتر آب-قند-نمک تنها نیم‌لیتر برداشتم.
- یادم رفت پیش از بیرون رفتن از خونه یک لیوان آب-قند-نمک بخورم.
- آخرین وعده غذاییم ۱۵ساعت قبل از شروع دویدن بود.

اشتباهات حین دویدن:
- بلافاصله یادم اومد آ.ق.ن نخوردم و باز به خیال اینه حالا عب نداره آسون می‌رم بیخیالی طی کردم.
- با اینکه هی به خودم گفتم باید آروم بری و کنترل کن، شروع رو زیاد سریع شروع کردم و ضربانم بالا بود.
- مجدد سرعت زیادی برای شروع چون اشتباه گنده‌ایه.
- با اینکه درد داشتم ادامه دادم. باید کنسل می‌کردم و یک ساعت برمی‌گشتم.
در مجموع این اشتباهات باعث شد خیلی اذیت شم. ضربانم بالا باشه و درد تن زیاد و گرما اذیتتم کرد. اصلا باد نداشت و باید توجه می‌کردم به باد. درسته کوه برف بود ولی باد نداشت که سرما رو بیاره.
قرار بود به حساب الگوریتم کوروس ۲۴۰واحد فشار تمرینم باشه که شد ۳۲۰. خیلی زیاد بود و سخت.
خودم رو تنبیه کردم امروز ندوئم ولی حالا شاید هم بخشیدم و رفتم قدمی زدم. در کل اینا بعضیش اشتباهات خیلی ابتداییه که نباید داشته باشم و باز نتونستم بر آدرنالین اول کنترل داشته باشم. هر از گاهی اینطور میشه و خیلی بده.
اگر می‌دوئین همیشه برنامه داشته باشین و در لحظه جوگیر نشین :))