แมงกระพรุนน้ำมันงา on Nostr: ครั้งนึงเคยสัมภาษณ์ ...

ครั้งนึงเคยสัมภาษณ์ ผู้หญิงวัยทำงานว่า ทำไมคุณที่เป็นคนไทยทำมาหากินในไทยได้ต้องเอาทรัพยากร ซึ่งก็คือตัวเธอเองและความรู้ความสามารถไปทำงานที่อื่น

หล่อนหัวเราะแล้วตอบกลับมาว่า เหตุผลก็อาจจะคล้ายกับคนทั่วๆไปซึ่งก็คือเรื่อง "เงิน" หล่อนให้ข้อคิดมาว่า หากเราทำงานเหนื่อยได้ค่าแรงเดือนละไม่เกินสามหมื่นในขณะที่แบกครอบครัวไว้ขั้นต่ำก็ 1 คนเลี้ยง 3 คน กับไปต่างประเทศ ทำงานเหนื่อยพอๆกัน ได้จับเงินแสน หญิงสาวผู้ถูกเลี้ยงมาให้กลายเป็นยอดกตัญญู ย่อมมีคำตอบในใจ

เราหัวเราะตามทันทีเมื่อนึกถึงตัวแปรสำคัญที่หล่อนพูดถึง มันเป็นสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้แต่ดันส่งผลร้ายแรงต่อเรามากจริงๆ รับจ้างเก็บผลผลิตทางการเกษตรรายวันอาจจะได้ไม่กี่ร้อย แต่ไม่กี่ร้อยบาท ไม่กี่ร้อยหยวน ไม่กี่ร้อยดอลล่า เป็นความต่างอย่างเห็นได้ชัด หล่อนอยู่ต่างประเทศทำงานและกินมาม่าอย่างบ้าคลั่ง พอกลับมาไทย คนข้างบ้านก็เอาแต่ใส่ใจในเรื่องราว หาว่าหล่อนไปได้ดีเป็นมาดามอยู่เมืองนอก

หล่อนเล่าให้ฟังว่า ตอนทำงานอยู่ที่ไทย ก็มักได้เจอลูกค้าแปลกๆ เพื่อนร่วมงานเป็นพิษ รวมถึงนายจ้างที่บางทีก็ดีบางทีก็เอาเปรียบ ทำให้รู้สึกหมดไฟในการทำงาน แต่พอมีโอกาสย้ายไปทำงานต่างประเทศก็เจอไม่ต่างจากไทย แค่เงินมันเยอะจนหล่อนกลืนเลือดกลืนน้ำตา หาอาชีพเสริมเพื่อให้เจองานที่รายได้สูงกว่า จะได้พาตัวเองออกจากตรงนั้น จะว่าโอกาสก็ใช่ จะว่าซวยชิบห_ยก็ไม่เชิง

ที่ทำงานของเธอแบ่งทีมเพื่อนร่วมงานที่เป็นนักลงทุนอยู่หลายแบบ คนหนึ่งเป็นผู้หญิง ซื้อหวยทุกงวดไม่เคยขาด ฝันเอย คนตีกัน ใครตาย แมวคลอดลูก พี่คนนั้นจะมีระบบประมวลเรื่องราวให้ออกมาเป็นเลขเสมอ ทำงานร่วมกันมานานก็เห็นถูกจริงก็ไม่กี่ครั้ง

อีกคนเป็นผู้ชาย ที่หล่อนเรียกว่าพี่ติดจอ เขาศึกษาเรื่องหุ้นและกราฟเป็นเวลาสิบกว่าปี ไม่มีวันไหนที่ดวงตาของเขาจะจ้องอย่างอื่นน้อยกว่าจอยกเว้นนม

และสายมืดที่ลงทุนด้วยวิธีมืดแทบทุกอย่าง บางฤดูกาลร่ำรวยอู้ฟู่ บางฤดูกาลก็หายเงียบปิดร่อยร่องจะสืบได้อย่างกับในหนัง

ส่วนตัวหล่อนเลือกที่จะลงทุนกับสิ่งที่จับต้องได้ง่ายกว่า เช่น ลงทุนกับร่างกาย ออกกำลังกาย ศัลยกรรม ลงเรียนคอร์สความรู้ต่างๆ แต่ก็ยังไม่ยอมแตะหัวข้อ Bitcoin สักที เพราะคำว่า ไม่มีเวลา และยุ่งกับการหาเงินต่อไป

เราถามถึงสถานการณ์ปัจจุบันว่านักลงทุนแต่ละท่านเป็นยังไงบ้าง "ความไม่เท่าเทียมที่ผู้ผลิตเงินย่อมได้ใช้เงิน ก่อนนางขายแรงงานเช่นหล่อน ทุกอย่างก็แค่ปล่อยให้เป็นไป" หล่อนตอบได้ลึกล้ำจนฉันไม่เข้าใจว่าตอนนี้เรากำลังสัมภาษณ์ชิลๆหรือพูดคุยถึงเรื่องที่มันยิ่งใหญ่?

ด้วยความที่กลัวบรรยากาศตึงเครียด เราจึงจบการสัมภาษณ์ด้วยการหมดแก้วและเปลี่ยนเรื่องคุย รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโสกราตีส เวลาแอลกอฮอล์เข้ากระแสเลือด หมดลังนี้จะสัมภาษณ์ใครอีกดีนะ?

#siamstr #nostr #เล่าแค่ในนกม่วงนะ