เราอยู่ในโลกทุนนิยม(ทุนนิยมสามานย์)
แต่ผู้คนส่วนใหญ่กลับมีแต่หนี้ไม่มีทุน
ทุนในที่นี้ไม่ได้แปลว่าเงินเสมอไป
ทุนในที่นี้หมายรวมถึงทรัพยากรด้วย
และทรัพยากรบางอย่างนั้น
สามารถสร้างขึ้นได้ด้วยสองมือของเรา
10 ปีก่อน ผมมีทุนที่เรียกว่าแรงงาน
ด้วยช่วงอายุที่ยังเป็นวัยรุ่น มีเรี่ยวแรงพร้อม
ที่จะลุยงานหนักหามรุ่งหามค่ำทำงานได้ยันดึกดื่น ทั้งปลูกต้นไม้ รดน้ำต้นไม้ ตัดหญ้าให้ต้นไม้
10 ปีก่อน ผมมีทุนที่เรียกว่าความใฝ่รู้
มันทำให้ผมเข้าใจหลักการวนเกษตร
หลักการป่าสามอย่างประโยชน์สี่อย่าง
หลักการป่าห้าระดับป่าเจ็ดระดับ
หลักการเกษตรเชิงนิเวศ
และหลักการเกษตรกรรมธรรมชาติ
10 ปีก่อน ผมมีทุนที่เรียกว่าการรู้จักรอคอย
(Low time preference) ผมไม่ได้โหยหาแต่เพียงผลตอบแทนในระยะสั้น แต่ผมมองไปถึงความยั่งยืนไปถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน
วันนี้ผมจึงมีทุนที่เรียกว่า “ทรัพยากร”
ทรัพยากรณ์ที่เป็นผืนป่าที่สร้างขึ้นมาจากสองมือ ที่พร้อมจะผลิดอกออกผลเป็นสิ่งต่างๆได้มากมาย
“ป่าเป็นได้มากมายหลายสิ่งอย่าง”
ป่าเป็นโรงอาหารก็ได้....
ป่าเป็นโรงแรมก็ได้....
ป่าเป็นโรงเรียนก็ได้...
ป่าเป็นโรงพยาบาลก็ได้...
ป่าเป็นสวนสัตว์ก็ได้....
ป่าเป็นโรงงานผลิตเชื้อเพลิงก็ได้...
ป่าเป็นโรงงานผลิตปุ๋ยก็ได้....
ป่าเป็นได้มากมายหลายสิ่งอย่าง
มากมายจนเกินกว่าที่เราจะจิตนาการถึงได้
พูดให้เข้าใจง่ายๆ “ป่าเป็นได้มากกว่าเครื่องพิมพ์เงิน”
ในป่านั้นไม่ได้มีแค่ต้นไม้
ใต้ต้นไม้ก็ไม่ได้มีแค่ผืนดิน
“ในป่ามีจั๊กจั่นด้วยนะ”
ห้าปีก่อนมีหลักสิบตัว
ปีที่แล้วมีหลักร้อยตัว
ปีนี้มีหลักพันตัว
และอีกห้าปีข้างหน้าอาจจะมีเป็นหมื่นตัว....
#กวีนอนนา ผู้ไม่หิวแสงแต่ชอบ
แสดงกล้ามดาก
#siamstr
เมื่อเข้าใจว่าเงินที่ดีเป็นอย่างไรแล้ว
ก็อย่ามัวเอาแต่ก้มหน้าก้มตาหาแต่เงิน
จนลืมสร้างทรัพยากรอื่นๆด้วย
เงินเป็นเพียงเครื่องมือ
เงินไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิต
มีเงินที่ดีมากมายในกระเป๋า
แต่ถ้าไม่มีทรัพยากรอื่นๆเลย
มันก็ดูกระไรอยู่…..