กาลครั้งหนึ่งในหุบเขา
อันอุดมสมบูรณ์กลางป่าเหนือ
แหวกดงกล้วยป่าอันหนาทึบ
แอ่งน้ำซับเล็กๆที่กิ่วดอย
ได้ปรากฏขึ้น....
ฝูงจั๊กจั่นนับพันตัวบินว่อน
แตกตื่นด้วยความตกใจ
บางตัวก็บินไปจับตามต้นไม้
บางตัวยังจับนิ่งที่ริมแอ่งน้ำ
บางตัวตกลงไปในแอ่งน้ำ
ป่าทั้งป่าเงียบสงัดสู่ภวังชั่วครู่
ก่อนที่เสียงจั๊กจั่นจะเริ่มบรรเลง
เพลงแห่งรักเกี้ยวพากันอีกครั้ง
สายตาข้าพเจ้าก็กวาดไปเจอ
ลอกคราบจั๊กจั่น....
ตามโคนต้นไม้ทั้งน้อยใหญ่
ทั่วทั้งบริเวณในหุบเขานั้น
เต็มไปด้วยลอกคราบจั๊กจั่น
ช่างมากมายอะไรอย่างนี้
ป่าที่นี่ช่างอุดมสมบูรณ์จริงๆ
สิบปีก่อนเมื่อเริ่มปลูกต้นไม้
หนึ่งในหมุดหมายปลายทาง
ที่หมายมั่นตั้งใจทุ่มเทแรงกาย
อันจะทำให้ความรักนั้นปรากฏรูป
ก็คือเรื่องของจั๊กจั่น....
ห้าปีก่อนมีจั๊กจั่นในสวนสองสามตัว
สามปีก่อนซื้อมาปล่อยห้าสิบตัว
ปีนี้เห็นจั๊กจั่กในสวนเป็นร้อยๆตัว
หวังว่าอีกสองสามปีตามโคนต้นไม้
คงเต็มไปด้วยลอกคราบของจั๊กจั่น
ส่วนตัวจั๊กจั่นนั้นจะอยู่ในสวนหรือไม่
ไม่สำคัญ.....
มันมีสิทธิ์โดยชอบธรรมที่จะโบยบิน
ไปตามเสียงเพลงแห่งรัก
#กวีนอนนา ผู้ไม่หิวแสงแต่ชอบ
แสดงกล้ามดาก
#siamstr