จนเป็น พุทธโธเลี่ยน โดย สมบูรณ์
จากคนไม่นับถือ เพราะ เข้าใจ แค่ผิวเผิน
ตั้งข้อสงสัยมากมาย คนเข้าวัดไป ขอหวย
ไปบูชา วัตถุมงคล
หรือแม่แต่กระทั่ง ของในสิ่งที่เป็นทุกข์ ทั้งทางกายและใจ
จนเข้าใจในระดับนึง
ว่า สิ่งที่เราประสพพบเจอใน ประเทศนี้ เป็น เพียง เปลือก อันนึง ที่เรายึดถือ กันจนเป็นวัฒนธรรม จนเป็นความเชื่อ จนเป็นการชี้ น่า ตีตรา ว่า ไม่กระทำ แบบนั้น
แบบนี้ จะบาป
เช่น ไปขรี้ อย่านึกถึง พระนะ บาป
แต่ จริงๆ เป็น นัยยะ ต่อการละอายต่อบาป ภายในจิตใจ ของเราเสียมากกว่า ต่อ การคิด การรู้ศึก การกระทำ
ส่ง ผล ออกมาเป็น รูปแบบ ของ กรรม (Action )
การกราบไหว้ขอ ในสิ่งที่ อยากให้สมหวัง ก็ไม่ผิดอะไร ถ้ายกระดับจิตใจ ได้ดีขึ้น หรือแม้แต่จะสบายใจมากขึ้น
มนุษย์แต่ล่ะคน มี กรรมเป็นของตน ไม่มีใครใช้กรรมแทนกันได้
มีอหังการ มีสิ่งยึดมั่นแตกต่างกัน
ศาสนาพุทธ หลักใหญ่ใจความ คือ อนิจจังทุกขังอนัตตา
จะบอกว่า เราไม่มช่ตัวไม่ใช่ตน คนส่วนใหญ่ ก็คงยังไม่เข้าใจ
เพียงแต่มันคือข้อเท็จจริง ที่ศาสนาพุทธ ค้นพบ ว่า
เราไม่ใช่ตัวตน บุคคล เรา เขา
เราคือ 10 ยกกำลัง84 ที่เชื่อม ทุกจุดในจักรวาล ผ่าน
ตา หู จมูกลิ้นกายใจ
แต่ กว่าจะ เข้าใจมาถึงตรงนี้ ก็ต้อง ผ่าทุกความเชื่อ แม้แต่วัฒนธรรม ประเพณี และ เรียนรู้ ด้วยใจ ที่ว่าง และเป็นกลางมากพอ ศาสนาพุทธไม่ใช่ความเชื่อ แต่เป็นหนทาง สู่ทางหลุดพ้น " วัฏสงสาร"
และแม้แต่กระทั่ง การพ้นทุกข์ แบบชับพลัน เข่นการเจริญสติ และแนวทาง การปฎิบัติ ต่อผู้อื่น เพื่อไม่ให้ เกิดกรรมใหม่
และการ เฝ้า ดูสติ เพื่อ ไม่กระทำ กรรมใหม่ที่เป็น อกุศลกรรม ต่อไปในอนาคต และการยกระดับจิต และทำกรรมดี (กุศลกรรม) ต่อ
การให้ทานเป็น การสละซึ่ง กิเลส และยกระดับจิตในอีกรูปแบบนึ่ง ซึ่ง เคยสงสัย อยู่นานมาก ว่าพระบิณฑบาต ทำไม ทำไมไม่ซื้อข้าวกิน
การที่ท่านบิณฑบาต ก็คือการโปรดสัตว์ ในรูปแบบนึ่งเช่นกัน
และการที่ เรายังคงอยู่ในศาสนา นี้ ก็ถือ ว่า เรามี กรรมเป็นแดนเกิดที่ ดี ที่ได้เกิดมาเป็น มนุษย์ มีจิตใจ สมบูรณ์ มี ร่างกายที่ สามารถกระทำกรรม ใหม่ ได้ ทั้งกรรมดี และไม่ดี และสุดท้าย การฝึกเจริญสติ เพื่อรู้เท่าทัน ความคิดและจิตที่ยึดติดต่อสิ่งต่างๆ ทั้งทุกข์ทั้งสุข
และฝึกปล่อยวางในที่สุด
เพราะสุดท้าย มีแต่ "รูป กับ นาม"
ไม่มี สัตว์บุคคลตัวตนเรา เขา
#siamstr
#nostr
