Blackjally on Nostr: GN 🌙 #siamstr เรื่องเล่าในวันนี้ ...

GN 🌙 #siamstr
เรื่องเล่าในวันนี้ เริ่มต้นด้วยผู้เขียน มีเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งอายุ 60 ปีจะเกษียณอายุภายในเวลาสิ้นปีนี้ด้วยความที่ตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมา ลงทุนเวลาไปกับงานอย่างเต็มเวลา ทำให้ไม่มีเวลาไปบริหารจัดการเงินเก็บของเขา

เขาใช้ชีวิตแบบเก็บหอมรอมริบมาตลอดตามภาษาพนักงานเงินเดือน Baby Boomer GEN

ปัจจุบันพี่แกเพิ่งเริ่มที่พยายามขวนขวายนำเงินเก็บทั้งชีวิตมาลงทุนในที่ต่างๆ ทั้งหุ้นปันผล สลากออมสิน หรือแม้แต่ปล่อยกู้นอกระบบ

มีครั้งหนึ่งแกพูดกับตัวผู้เขียนว่าเบี้ยเกษียณจากบริษัทจำเป็นต้องเสียภาษี แกจึงหาทางที่จะลดหย่อนภาษีในส่วนนั้น

โดยวิธีการของพี่แกคือไปปรึกษาธนาคารแต่เรื่องราวกลับกลายเป็นว่าธนาคารแห่งนั้นได้เสนอให้พี่แกทำประกันกับทางธนาคารด้วยสัญญาส่งเบี้ยประกันในราคากว่า 100,000 บาทต่อปีเป็นระยะเวลา 5 ปีแล้วตามสัญญาระบุว่า เมื่ออายุครบ 99 ปีจะได้รับสินไหมคืนเป็นเงินจำนวน 650,000 บาท รวมเบี้ยทั้งหมดตลอดระยะเวลา เป็นเงินจำนวน 500,000 บาท โดยมีดอกเบี้ยเพียงแค่ 150,000 บาทต่อ 40 ปี

ที่ต้องการแค่ลดหย่อนภาษีลง 100,000 บาทแต่กลับต้องเสียเงินยอดรวมไปแล้วกว่า 500,000 บาทให้กับเงินที่แกไม่รู้ว่าจะได้ใช้หรือไม่ มันดูแปลกประหลาดและย้อนแย้ง

ราวกับพี่แกเป็นแกะตัวอ้วนพีที่พร้อมให้ดาสิงสาราสัตว์มากัดกินแย่งชิง...ก้อนเนื้อไขมันที่อุตส่าห์เก็บหอมรอมริบมาทั้งชีวิต...

จากที่พี่แกเล่ามาแกไม่ได้หวังว่าต้องการเงินมากมายอะไรแกเพียงหวังเพื่อไม่ให้เป็นภาระของลูกหลานในยามเกษียณ

แต่สิ่งที่แกต้องเจอกลับกลายเป็นว่าราวกลับถูกปล้นเงินเก็บครึ่งชีวิตของแกโดยที่ไม่รู้ประสีประสาเพื่อหวังจะได้ลดหย่อนภาษีจากเบี้ยเกษียณ

เรื่องราวยังไม่จบแค่นั้นบ่อยครั้งพี่แกจะชอบพูดถึงว่าแกใส่เงินลงไปในหุ้นซึ่งให้กำไรเป็นเงินปันผลราวๆ 10-15% ต่อปี โดยที่แกก็ไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับตลาดทุนเท่าไหร่นัก

เรื่องนี้ผู้เขียนขอออกตัวก่อนว่าตัวผู้เขียนเองก็ไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับตลาดทุน

ผู้เขียนเพียงแต่ว่ามองเห็นตัวเลขเงินปันผลที่ค่อนข้างสูงแล้วอดจะเป็นห่วงพี่แกไม่ได้

ผู้เขียนเองก็ไม่มีความรู้เพียงพอที่จะไปช่วยเหลืออะไรพี่แกนัก ทำได้แค่เพียงรู้สึกว่าตนเองในอนาคตจะเป็นอย่างไร และรู้สึกเกลียดชังกับระบบการเงินในแบบปัจจุบันเป็นอย่างมาก

พี่แกทำผิดอะไรที่ตั้งใจทำงานอย่างหนักใส่เวลาไปกับสิ่งที่แกมีความเชี่ยวชาญ แต่ในบั้นปลายชีวิตกับไม่สามารถคาดหวังที่จะมีชีวิตแบบไม่ต้องกังวลตลอดจนชีวิตจบลงได้

แกไม่เคยคาดหวังที่จะร่ำรวยมากมายขอเพียงในบั้นปลายไม่ต้องอดมื้อกินมื้อไม่ต้องลำบากลูกหลานให้ต้องเจียดเงินอันน้อยนิดมาเป็นค่าเลี้ยงดูก็เพียงพอแล้ว

เรื่องนี้สอนอะไรกับเรา......?

สุดท้ายนี้ผู้เขียนต้องขออภัยหากข้อมูลผิดพลาดประการใดอาจมีใช้คำตกหล่นไปบ้างก็ขอให้เพื่อนๆเก็บไปเป็นประโยชน์ในการวางแผนชีวิตในวัยหลังเกษียณตั้งแต่เนิ่นๆนะครับ