BiNam on Nostr: سال‌ها بهمون یاد دادن که آزادی ترسناکه، که اگه ...

سال‌ها بهمون یاد دادن که آزادی ترسناکه، که اگه حرف بزنیم، اگه فکر کنیم، اگه احساساتمون رو بروز بدیم، خطرناکه. کم‌کم یاد گرفتیم که ذهنمون، ایده‌هامون، احساسمون و حتی خودمون رو سانسور کنیم.

از بچگی تو گوشمون خوندن که "زبان سرخ، سر سبز می‌دهد بر باد"، که سکوت یعنی امنیت، که اونی که زیاد حرف می‌زنه، دردسر درست می‌کنه. کم‌کم ترس شد جزئی از وجودمون، جوری که حتی وقتی کسی چیزی نمی‌گفت، باز خودمون می‌دونستیم چی رو نباید بگیم.

اینو بهمون یاد دادن، اینو بهمون تحمیل کردن... سیستم همینو می‌خواست!

اما آزادی، درست همون چیزیه که ازمون گرفتن، ولی هنوز توی وجودمون زنده‌ست. آزادی صداییه که توی ذهنمون می‌پیچه، همون فکری که قبل از سانسورش توی سرمون شکل می‌گیره، همون حسی که ته قلبمون می‌گه "بگو"، "بجنگ"، "زندگی کن". آزادی شبیه نسیمیه که روی صورتمون می‌خوره، شبیه قدم زدن بی‌دغدغه توی خیابون، شبیه فریادی که بی‌هیچ ترسی از گلو خارج می‌شه.
ما رو عادت دادن که توی قفس بمونیم، ولی هیچ قفلی برای همیشه بسته نمی‌مونه. یه روزی، یه جایی، اون لحظه‌ای که صدای واقعی خودمون رو پیدا کنیم، همون روزیه که آزادی دوباره متولد می‌شه! چون همون‌طور که توماج می‌گه: "انسان بدون آزادی هیچی نیست!
https://soundcloud.com/toomajsalehi/shin