เสียงจอบกระทบผืนดินครั้งแล้วครั้งเล่า
บ้างก็โดนก้อนหินจนก่อเกิดประกายไฟ
แรงสั้นสะเทือนจากผืนดินสู่ด้ามจอบนั้น
รับรู้ได้ในทุกห้วงความรู้สึก
ทีละหลุมๆที่ค่อยๆบรรจงขุดด้วยสองมือ
ทีละต้นๆที่ค่อยๆบรรจงปลูกด้วยหัวใจ
ผ่านวันผ่านคืนผ่านเดือนผ่านปีดูเนิ่นช้า
จากกล้าไม้จึงเติบใหญ่ร่มเงา
10 ปีผ่านไปที่ต่อสู้ทางความคิดกับตัวเอง
ภาพที่ปรากฎเบื้องหน้าสะท้อนความคิด
สะท้อนตัวตนทรรศนะจากอดีตถึงปัจจุบัน
ทางที่เรามุ่งมาถูกต้องเป็นธรรม
ไม้เป็นเพียงวัสดุเดียวที่ปลูกได้จากผืนดิน
ปลูกแล้วก็ตัดได้ตัดแล้วก็ปลูกใหม่ได้อีก
แต่วัสดุบางอย่างนั้นต้องขุดต้องระเบิดภูเขา
ใช้แล้วก็หมดไปปลูกใหม่ไม่ได้
จริงอยู่ที่ว่าคนเรานั้นชอบไม่เหมือนกัน
แต่สิ่งใดเหล่าคือความเห็นชอบโดยธรรม
สิ่งที่ก่อเกิดจากการสร้างด้วยมือของเรา
กับสิ่งที่ก่อเกิดจากการทำลาย
ปลูกต้นไม้ความหมายใช่เพียงปลูกต้นไม้
หาใช่เพียงการขุดหลุมปลูกรดน้ำตัดหญ้า
หากแต่หมายถึงการบ่มเพาะความสมบูรณ์
แห่งการเป็นมนุษย์
20 ปีที่แล้วคือเวลาที่เหมาะสมที่สุดของการปลูกต้นไม้ เวลาที่เหมาะสมรองลงมาของการปลูกต้นไม้คือตอนนี้ ปลูกต้นไม้ไม่มีคำว่าสายเกินไปที่จะเริ่มต้น
เมื่อต้นไม้เติบโตจนกลายเป็นป่าใหญ่
ความลับแห่งผืนป่าจะปรากฏแด่คนปลูกต้นไม้
ป่านั้นเป็นได้ทุกสิ่งทุกอย่างและเป็นรากฐานสำคัญ อันจะนำพามนุษย์ให้ก้าวไปสู่การมีอิสรภาพในการใช้ชีวิตได้อย่างบริบูรณ์.....
#กวีนอนนา ผู้ไม่หิวแสงแต่ชอบ
แสดงกล้ามดาก
#วนเกษตร
#เกษตรเชิงนิเวศ
#เกษตรกรรมธรรมชาติ
#siamstr
ต้นสักอายุ 9 ปีกว่าๆ ปลูกเป็นแนวรั้วรอบๆสวน มีอยู่ประมาณ 700 กว่าต้น แต่ละต้นห่างกัน 2 เมตร
ผมมักจะพาคนรู้จักเดินดูรอบๆสวน แล้วแนะนำว่า ไม่จำเป็นต้องทำสวนป่าทั้งสวนเหมือนผมก็ได้ “ปลูกแค่แนวรั้วก็ได้”
ปลูกแค่เป็นแนวรั้วรอบๆสวน คุณก็ได้ไม้สักไว้สร้างบ้านเรือน ไม่ว่าจะของคุณเอง ของรุ่นลูก ของรุ่นหลาน หรือให้เป็นดั่งบำนาญตัดขายยามแก่ชราก็ได้
