Riina on Nostr: เมื่อเป็นอารยะประเทศ ...

เมื่อเป็นอารยะประเทศ

จังหวัดพระนคร80....จอมพล ป.พิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรี นำไทยให้เป็นอารยะประเทศ ผมจะเล่าให้ฟังตามตาเห็นได้ปฎิบัติมามั่ง ไม่ได้นั่งเทียนเขียน
ไปลามาไหว้ทัก”สวัสดี” เมื่อก่อนนี้ทัก”ไปไหนมา” จึงมีคำพังเพย”ไปไหนมาสามวาสองศอก” แปดนาฬิกาได้เวลาชักธง เราต้องยืนตรงเคารพธงชาติไทย สถานที่ทำงานเลิกงานแล้วต้องมีการร่วมรำวงสมานฉันท์ก่อนกลับบ้าน ผมชอบรำวงงานวัด ห้ามกินหมาก ตะบันหมากกรรบิกตัดหมากเชี่ยนหมาก คนมีตังค์จะไปซื้อที่สะพานหัน ห้ามปลูกต้นหมากต้นพลู ที่มีอยู่ก็ต้องโค่นทิ้ง ผมยังเห็นแม่กินหมากที่บ้าน ออกจากบ้านแม่เคี้ยวยาฉุนแทน ห้ามนุ่งโจงกระเบน ผ้าโจงกระเบนโสร่ง(ชายนุ่งโสร่งหญิงนุ่งโจง) คนมีตังค์จะไปซื้อที่สะพานหัน มีผ้าม่วงผ้าลายผ้าปาเต๊ะผ้าปังลิ้นด้วย ห้ามนุ่งโจงนุ่งโสร่ง ผมยังเห็นแม่นุ่งโจงกระเบนที่บ้าน ออกจากบ้านแม่นุ่งผ้าลาย(ผ้าซิ่น) ต้องสวมหมวก มาลานำไทยต้องใส่หมวก ไม่ใส่หมวกจะถูกตำรวจ จับปรับเสียตังค์ ผมไปรร.ต้องใส่หมวกเห็นแม่ใส่หมวกดูพิลึกกึกกือ ก็คนแก่บ้านนอกนี่เนอะเขาใส่งอบ ห้ามเล่นดนตรีไทย ถ้าเล่นดนตรีไทยต้องตั้งโต๊ะนั่งเก้าอี้ ไม่ให้นั่งกับพื้น ผมเล่นแมนโดลินมันเท่หน้าดูเล่นซอด้วงซออู้ดูมันเช้ยเชย เป็นคนไทยไม่ใช้แซ่ ผมบุญส่ง แซ่โค้ว เลยชื่อวิศาล ภัทรวาณิชย์ ปรับอักษรไทย ตัดตัวอักษรไทยออกหลายตัว เช่น ศ ษ
ประกาศนียบัตรของผมจึงเขียน “ประกาสนียบัดกระซวงสึกสา” ผมยังเก็บเอาไว้ถึงวันนี้
สมัยนั้น สมัยชาตินิยม แอนตี้สินค้าญี่ปุ่นใช้สินค้าของไทย(ยังไม่มีคุณภาพนัก) กระดุมทำด้วยกะลามะพร้าว หมวกสานด้วยใบลาน มาลานำไทยไปสู่ - อารยะประเทศ

ทิดส่ง

#บันทึกคุณปู่ #siamstr